Podział dochodu narodowego

W poprzednim poście omówiłam sposób tworzenie dochodu narodowego, natomiast w tym artykule przedstawię jego podział na trzy fazy.

Dla przypomnienia podam, że dochód narodowy wyraża tę część rocznej produkcji dóbr i usług, która trafia do gospodarki jako dodatkowa. Aby dokonać oceny siły nabywczej społeczeństwa należy spojrzeć na tę dodatkową produkcję od strony jego dochodów Dochodem z pracy jest płaca, dochodem z kapitału jest zysk, dochodem z ziemi jest renta. Patrząc od tej strony dochód narodowy stanowi sumę wszystkich dochodów uzyskiwanych przez gospodarstwa domowe w postaci zysków, odsetek, płac i rent.

Osiągnięte przez właścicieli czynników produkcji dochody, nie pozostają w całości w ich dyspozycji. W gospodarce odbywa się ich podział. Wyróżniamy trzy jego fazy: pierwotny, wtórny i ostateczny.

Podział pierwotny dokonuje się w podmiotach gospodarczych, w których jest wytwarzany. Podział ten jest dokonywany następująco:
• między pracowników w formie ich wynagrodzeń, z których część trafia do
budżetu w postaci podatku dochodowego,
• do budżetu ( część zysku odprowadzana jest jako podatek dochodowy),
• dla właściciela przedsiębiorstwa (część zysku po odliczeniu podatku
dochodowego).

Podział wtórny dotyczy tej części dochodu narodowego, która trafia do budżetu państwa lub samorządowego, gdzie następuje jej podział na rzecz podmiotów, które nie mogą samodzielnie finansować swojej działalności, ponieważ nie osiągają własnych dochodów w ogóle lub osiągane dochody nie pokrywają ich potrzeb np. policja, administracja państwowa, wojsko, emerytury.

Podział ostateczny jest dokonywany przez podmioty, które są ostatecznymi odbiorcami dochodów uzyskanych w wyniku podziału pierwotnego i wtórnego. Dochód ulega podziałowi w tej fazie na akumulację (gromadzenie środków na inwestycje) i konsumpcję.