Istota, cele i narzędzia polityki fiskalnej państwa

Polityka fiskalna polega na dysponowaniu prrzez rząd dochodami i wydatkami budżetowymi dla osiągnięcia określonych celów gospodarczych i społecznych. Związana jest z jednej strony z polityką podatkową (czyli określaniem wysokości i zakresu podatków a z drugiej z polityką budżetową (polityką wydatkowania dochodów budżetowych).
Do najważniejszych i najbardziej pożądanych przez społeczeństwo, celów gospodarczych i społecznych należą:
• stabilizacja gospodarki i stwarzanie warunków wzrostu gospodarczego, czyli zwiększenie wielkości produkcji i usług oraz podnoszenie poziomu życia społeczeństwa,
• trwały rozwój z jednoczesnym stawianiem na wysokim poziomie wymogów w zakresie ochrony środowiska naturalnego,
• ograniczanie bezrobocia i pełne zatrudnienie,
• tworzenie stabilnego poziomu cen i zapobieganie inflacji,
• zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego, czyli zapewnienie godziwego życia osobom, które same nie są w stanie o nie zadbać.
Polityka fiskalna realizowana jest przez budżet państwa, a jej narzędziami (instrumentami) są przede wszystkim podatki i wydatki rządowe.
Państwo może wpływać na stan gospodarki, dokonując zmian zarówno po stronie wpływów budżetowych ( głównie podatków), jak i wydatków budżetowych (realnych i transferów).
Rząd jako podmiot ustalający politykę podatkową, wpływa na całkowity popyt w gospodarce, czyli popyt konsumpcyjny gospodarstw domowych i popyt inwestycyjny firm. Im wyższe podatki płacimy, tym mniej mamy środków pieniężnych i mniej kupujemy, czyli ograniczamy konsumpcję oraz zmniejsza się popyt inwestycyjny. Taka sytuacja wpływa na zmniejszenie całkowitego popytu w gospodarce i w efekcie powoduje zmniejszenie wzrostu gospodarczego. Podobny skutek ma zmniejszenie wydatków budżetowych bowiem wpływa hamująco na całkowity popyt.
Odwrotny efekt gospodarczy może być osiągnięty, jeżeli zmniejszają się obciążenia podatkowe. Obniżając stawki podatku dochodowego od osób fizycznych i od osób prawnych, rząd powoduje zwiększenie popytu konsumpcyjnego na produkty i usługi, natomiast firmy posiadają więcej środków finansowych, które mogą przeznaczyć na inwestycje.
Reasumując: obniżając stawki podatków, państwo stara się doprowadzić do wzrostu całkowitego popytu, a w konsekwencji do wzrostu wielkości produkcji dóbr i usług oraz zatrudnienia. Takie rozwiązania dyktuje ekonomia, jednak jest to sytuacja nie do zastosowania w dobie kryzysu i wysokiej wartości długu publicznego.

,

Na co zwrócić uwagę przy wyborze biura rachunkowego

<h2>Na co zwrócić uwagę przy wyborze biura rachunkowego</h2>
<p>Autorem artykułu jest Piotr  K.</p>
<br />
Dokonanie wyboru profesjonalnego biura rachunkowego do rozliczania firmy to poważne zadanie. Od właściwej selekcji niezmiernie dużo zależy, przede wszystkim poprawne rozliczenia z urzędem skarbowym. Potencjalna różnica w deklaracjach może wywołać nieprzyjemne efekty.
<p>Rozważając wybór <a href="http://benefit-krakow.pl" target="_self" title="biuro rachunkowe Kraków">biura rachunkowego</a> do obsługi przedsiębiorstwa dobrze jest rozważyć i szczegółowo zbadać kilka tematów. Kluczową sprawą będzie sprawdzenie czy właściciel ma certyfikat Ministerstwa Finansów. Upewnij się dokładnie czy okazane Ci pismo jest obowiązujące i rzeczywiście sporządzone jest przez Ministerstwo Finansów.</p>
<p>Następną kluczową kwestią, jaką musisz sprawdzić jest aktualny dowód ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Posiadanie owej polisy przez biuro rachunkowe stanowi zabezpieczenie przed popełnieniem potencjalnych pomyłek, ale daje również świadectwo, iż zarządzający biurem traktują swoją pracę i klientów z powagą. Kupno takowej polisy nie jest tanie.</p>
<p>Warto ponadto upewnić się czy biuro księgowe objęło ubezpieczeniem także pozostałe czynności, które nie są przedmiotem obowiązkowego ubezpieczenia, jak choćby rozliczenia z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, prowadzenie PKPiR. Tam także mogą powstać nieprawidłowości za które masz prawo ubiegać się o odszkodowanie.</p>
<p>Powinieneś pamiętać, iż za błędy księgowe odpowiedzialny przed urzędem skarbowym jesteś Ty jako właściciel firmy, a następnie posiadasz prawo ubiegać się o potencjalne odszkodowanie. Księgowy nie ponosi odpowiedzialności za błędne rozliczenia podatkowe swojego kontrahenta względem fiskusa i pamiętaj, że nie ma tu znaczenia treść umowy, którą zawrzesz z biurem.</p>
<p>Bardzo ważną kwestią mającą wpływ na zadowolenie z obsługi księgowej jest skontrolowanie, czy w biurze  zatrudnieni są księgowi doświadczeni w wielu różnych branżach, typach firm czy formach prowadzenia działalności. W sytuacji wątpliwej sposobność uzyskania porady może okazać się niezwykle istotna.</p>
<p>Streszczając, zawarcie umowy z profesjonalnym i sprawdzonym księgowym musi sprawić, że o bieżącej księgowości i rachunkach przypominać sobie będziesz tylko podczas wnoszenia zapłaty na rzecz biura, a co za tym idzie będziesz mógł skupić się na Twojej głównej działalności.</p>
---
    <p><p>pitrekk</p></p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/">www.Artelis.pl</a>

Rośnie wartość niespłaconych w terminie kredytów

O 4,5 mld zł wzrosła w ciągu roku wartość niespłacanych w terminie kredytów, które polscy konsumenci i przedsiębiorcy spłacają z opóźnieniem lub których nie spłacają w ogóle .Według danych NBP, na koniec lipca br. wartość przeterminowanych kredytów wyniosła 63 mld zł.
Polacy mają coraz większe kłopoty ze spłacaniem kredytów. Należy zaznaczyć, że kilkusettysięczne wieloletnie kredyty hipoteczne spłacamy regularnie (odsetek kredytów regulowanych nieterminowo nie przekracza 3 proc.), natomiast kredyty ratalne, gotówkowe i na kartach kredytowych, spłacane są nieterminowo.
W poprzednim roku polscy konsumenci zalegali ze spłatą 31 mld zł - podaje NBP , obecnie jest to wartość 36,4 mld zł. To oznacza, że co miesiąc wzrasta kwota nieregulowanych w terminie rat kredytowych prawie o pół miliarda złotych. W tej wartości mieści się 6,3 mld zł kredytów mieszkaniowych. Jednak kwota zaległości kredytów hipotecznych szybko rośnie. Co trzeci niespłacony na czas kredyt hipoteczny to kredyt we frankach. Pomimo wysokiego kursu szwajcarskiej waluty, który wywindował raty kredytów we frankach do najwyższych poziomów w historii, to na razie frankowi kredytobiorcy nie bankrutują masowo.
Do wzrostu wartości przeterminowanego zadłużenia przyczyniają się przedsiębiorcy, ale ich zadłużenie nie wzrasta i wynosi 23,2 mld zł.- rok temu było ich około pół miliarda złotych więcej. Z tego wniosek, że przedsiębiorcy w niepewnych czasach zadłużają się rozsądniej niż konsumenci prywatni i wolą wstrzymać inwestycje lub zwolnić część pracowników, niż brać kredyt co do którego nie mają pewności, że będą w stanie go spłacić w terminie.
Z ankiet przeprowadzonych przez NBP wśród bankowców wynika, że w pierwszej połowie roku utrzymywano dość rygorystyczną politykę udzielania nowych kredytów to w najbliższych miesiącach sytuacja ta ma się zmienić. Na pewno dostęp do wszystkich rodzajów kredytów nadal nie będzie łatwy. Na cenzurowanym są karty kredytowe. Odsetek niespłaconych w terminie kart sięga 20 proc .wszystkich rodzajów kart, które mamy w portfelach.
Należy zaznaczyć, że kłopoty z terminowym regulowaniem swoich zobowiązań mają prywatne osoby i firmy. Sytuacja taka dotyczy nie tylko kredytów bankowych, ale również rachunków za energię elektryczną, wodę, gaz ,i telefon.
Infomonitor BIK, firma zbierająca dane o osobach prywatnych i firmach oszacował, że kłopoty z terminowym regulowaniem swoich zobowiązań z różnych tytułów ma 2,2 mln Polaków.

Oszczędzasz, stać cię na więcej

Kupowanie tanich rzeczy tylko pozornie wydaje się oszczędnością. Tanie ubranie traci kolor, szybciej się zużywa, tanie buty szybko się niszczą i w efekcie rozpadają. To wskazuje, że jeśli chcesz oszczędnie prowadzić dom, postaw na jakość kupowanych produktów, rozsądnie planuj wydatki i jedz to co sama ugotujesz.
To są podstawowe zasady, które możesz stosować, jeśli Twój domowy budżet jest ograniczony. Należy podkreślić, ze zawsze się sprawdzają podczas gotowania, robienia zakupów, a nawet zmywania naczyń.

Po pierwsze: jakość
Wybierajmy wydajny i skuteczny płyn do mycia naczyń np. Fairy – to podstawa oszczędnego zmywania. Szybko i dokładnie usuwa tłuszcz i inne zabrudzenia, a Ty oszczędzasz czas i zużywasz mniej wody. Płyn ten jest niezwykle wydajny i chociaż kosztuje trochę więcej niż tradycyjne marki, wystarcza na dłużej.

Po drugie: planowanie wydatków
Sprawdza się, gdy chcesz zaoszczędzić pieniądze, ale także ograniczyć czas spędzony na zakupach. Przed wyjściem na zakupy zrób listę potrzebnych rzeczy. Kupuj produkty dobrej jakości pomimo, że są droższe, ale zdrowsze i bardziej wartościowe. Ponadto oszacuj, ile pieniędzy możesz wydać w sklepie i zabierz ze sobą tylko potrzebną sumę. Kategorycznie wystrzegaj się robienia zakupów na tzw. ”głodniaka”, ponieważ to utrudnia podejmowanie racjonalnych decyzji.

Po trzecie: domowa kuchnia
Zainwestuj w dobre garnki z grubym dnem. Są droższe niż aluminiowe, ale wystarczą niemal na całe życie, dłużej utrzymują temperaturę potraw. Pamiętaj, że w czasie gotowania powinny być dopasowane do palnika. Warto zastanowić się jakie potrawy lubimy i pod tym kątem robimy zakupy. Nie jedz byle czego gdzieś po drodze, przecież masz w domu lepszy obiad. Żyjesz zdrowiej i oszczędniej. Nie wyrzucaj resztek jedzenia, możesz przygotować z nich coś smacznego: np. z warzyw z zupy sałatkę, z resztek wędliny zapiekankę lub pizzę.

Reasumując, przedstawione przykłady kierują naszą uwagę na kupowanie produktów wysokiej jakości ponieważ to dobra inwestycja, mimo, że są droższe to zazwyczaj bardziej wydajne. Jest to przykład ekonomii gospodarstwa domowego.

Podatek od transakcji finansowych

Niemcy i Francja proponują wprowadzenie podatku od transakcji finansowych w całej Unii Europejskiej, a nie tylko w strefie euro. Podobne stanowisko zajęła Komisja Europejska, lecz swoje propozycje w tej sprawie przedstawi w październiku. Komisja Europejska oczekuje, że chociaż część zysków z ogólnoeuropejskiego podatku od transakcji finansowych zasili budżet Unii Europejskiej.
Po spotkaniu w Paryżu prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego i kanclerz Angeli Merkel zakładano, że ich propozycje dotyczą tylko Eurolandu. Plan wyżej wymienionych przywódców przedstawiony w Paryżu wywołał ostry protest Stowarzyszenia Europejskich Rynków Finansowych, które uznało, że w takim przypadku centra finansowe na kontynencie natychmiast przeniosłyby się do londyńskiego City.
Prezes Deutsche Banku, do niedawna jeden z najważniejszych doradców Angeli Merkel wystąpił w wywiadzie dla sieci CNBC z ostrą krytyką podatku od transakcji finansowych. Jego zdaniem, nawet jeśli uda się go wprowadzić w całej Unii, to będzie on bolesnym ciosem dla europejskich instytucji finansowych. Prezes ostrzegł, że wówczas ogromne kapitały zarządzane dziś przez banki w Unii zostaną przetransferowane do ośrodków finansowych poza Unią np. do Nowego Jorku czy Singapuru. Stwierdził również, że wtedy takim bankom jak Deutsche Bank będzie bardzo trudno wypracowywać zyski.
Z tego samego powodu krytyczni wobec idei podatku od transakcji finansowych są także politycy. Holenderski minister finansów ostrzegł, że albo taki podatek zostanie wprowadzony na całym świecie, albo nie powinien być wprowadzony nigdzie. Michael Noonan podkreślił, że już teraz takie raje podatkowe jak Kajmany czy Brytyjskie Wyspy Dziewicze przygotowują się do przejęcia biznesu finansowego, prowadzonego w Europie, jeśli okaże się, że Bruksela narzuci zbyt wysokie koszty. Ponadto Irlandia, wyspecjalizowała się w zarządzaniu międzynarodowymi funduszami inwestycyjnymi, których wartość wynosiła na koniec 2010r. 1,87 bln euro. W żadnym wypadku nie można dopuścić do tego, żeby te środki zostały wycofane, ponieważ są warunkiem przełamania przez Irlandię recesji i powrotu na ścieżkę wzrostu.
Z kolei zarząd giełdy w Wiedniu ostrzegł, że nowy podatek doprowadzi do przeniesienia wielu transakcji finansowych z oficjalnego parkietu do nieformalnych rynków elektronicznych pozostających nadal poza kontrolą fiskusa.
Z przedstawionych powyżej informacji wynika, że wprowadzenie nowego podatku wymaga jednomyślnej decyzji wszystkich krajów Unii Europejskiej, łącznie z Wielką Brytanią, sceptyczną wobec tego pomysłu.

Polska B stawia na rozwój

Polska B to tereny znajdujące się na prawym brzegu Wisły, będące w przeszłości pod zaborem rosyjskim. Opóźnione pod względem gospodarczym, komunikacyjnym i społecznym. Na pewno gorsze od Polski A, tej leżącej na zachód od rzeki. Taki stereotyp od lat funkcjonuje w świadomości Polaków. Jednak ostatnio Polska wschodnia zaczyna podbijać światowe rynki.
Mniejsze miasta stawiają na wysokiej jakości żywność, większe na rozwój nowoczesnych technologii lotniczych, produkcję mebli, jachtów, usługi IT, luksusową bieliznę itp.. Ostatnie dane GUS dotyczące spółek handlowych z udziałem kapitału zagranicznego informują, że w I kwartale 2011r. zarejestrowało się najwięcej tego typu firm w porównaniu z rokiem ubiegłym w województwach: Podlaskie, Podkarpackie i Lubelskie, które stały się liderami. Te trzy województwa odnotowały wzrosty na poziomie 5,1 – 7,7 proc., czyli niemal dwa razy większe niż średnia dla Polski. Obecnie Podkarpacie zachęca Boeinga. Przedstawiciele koncernu odwiedzili mieleckie Polskie Zakłady Lotnicze, krośnieński Goodrich, i Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego w Rzeszowie.
Następne informacje GUS dotyczące sprzedanej produkcji przemysłowej w I kwartale 2011r.w porównaniu z analogicznym okresem roku ubiegłego wskazują na największe przyrosty produkcji , na poziomie 18 – 25 proc. w warmińsko-mazurskim i lubelskim. Drugi najwyższy przedział to wzrost 10 – 18 proc. osiągnęły województwa: świętokrzyskie i podkarpackie. W Polsce średnio około 9 proc. Natomiast na Mazowszu nastąpił spadek produkcji w porównaniu z rokiem ubiegłym.
Dane Ministerstwa Rozwoju Regionalnego wskazują, że województwo świętokrzyskie odnotowało w 2010r. w stosunku do roku 2007 najwyższy w kraju wzrost PKB na mieszkańca.
Przedstawione wzrosty to między innymi efekt unijnego programu operacyjnego. „Rozwój Polski Wschodniej”. Od ubiegłego roku przedsiębiorcy z tych terenów mogą otrzymać wsparcie finansowe i merytoryczne na wyjazdy na światowe targi czy misje gospodarcze.

Skutki uboczne nadciągającej recesji

Prawie trzy lata po upadku Lehman Brothers widmo drugiej fali kryzysu zawisło nad gospodarkami Zachodu. Co nas czeka wiadomo: spowolnienie wzrostu gospodarczego, rosnące bezrobocie, dalsze cięcia budżetowe oraz wyższe podatki. Ale oprócz tych łatwych do przewidzenia efektów makroekonomicznych wystąpi lawina nieoczekiwanych, lecz dotkliwych skutków ubocznych, które przynosi ze sobą recesja.
Na początek weźmy pod uwagę rynek surowców. Wiemy wszyscy, że od miesięcy drożeje złoto. Kruszec ten jest dla inwestorów popularną lokatą, ponieważ coraz mniej pewna staje się sytuacja największych gospodarek i ich walut. Jednak współczesna gorączka złota ma swoje praktyczne konsekwencje. W Londynie, gdzie znajduje się światowe centrum obrotu kruszcem kończy się dostępna powierzchnia magazynowo-sejfowa, w której można bezpiecznie przechowywać ten cenny metal. W rękach inwestorów obecnie znajduje się 2,3 tys. ton kruszcu. Banki operujące na rynku poszukują miejsca na budowę nowych magazynów, a na razie przerzucają koszty na klientów. W niektórych bankach opłata za składowanie kruszcu podwoiła się.
W tym samym czasie Ameryka walczy z największym w swojej historii (w czasie pokoju) długiem publicznym. Obniżka ratingu USA ma zmusić Waszyngton do cięć budżetowych, które na poziomie stanowym już się rozpoczęły. Miastu Manhattan, które nigdy nie zasypiało, zmniejszono budżet o połowę. Wzrasta przestępczość. Do tej pory sądy w sprawach drobnych przestępstw zbierały się cztery razy w tygodniu, po wakacjach częstotliwość sesji spadnie do jednej na siedem dni. Ponadto nie dojdą do skutku ważne inwestycje, nie nastąpi odbudowa tamy na rzece Missisipi.
Powyższe rozważania należy zakończyć pozytywnym akcentem, dostrzec znaczący wzrost obrotów firm produkcyjnych w Grecji pomimo 28-proc. wzrostu poziomu przestępczości. Informacje płynące z Niemiec wskazują, że najtrudniejsze dla gospodarki miesiące 2009r. były jednocześnie najlepszym od lat 70. czasem dla środowiska naturalnego. Niemieckie firmy i gospodarstwa domowe zużyły najmniej energii od 40 lat, co przełożyło się na niższą emisję gazów cieplarnianych do atmosfery i niższe kary za łamanie przepisów unijnych. Wzrost gospodarczy Niemiec w 2010r. spowoduje z pewnością wyższe zużycie energii. Druga fala kryzysu może odwrócić te tendencje.

Bezrobocie wykazuje tendencje rosnące

Od marca 2011r. wystąpiła nieznaczna i powolna poprawa sytuacji na rynku pracy. Analitycy oczekiwali, że tak jak w poprzednich ośmiu latach, z wyjątkiem 2009r., tendencja ta utrzyma się co najmniej do września lub do października. Jednak już sierpień po kolejnych pięciu lepszych miesiącach, przynosi pogorszenie sytuacji na rynku pracy.
Od początku miesiąca sierpnia obserwujemy niekorzystne zmiany, nieznaczny wzrost bezrobocia, który z pewnością wystąpi w następnych tygodniach. Należy podkreślić, że nawet ofert pracy sezonowej jest mniej niż zwykle o tej porze roku. Sytuacja na rynku pracy jest trudna, np. w powiecie kwidzyńskim bezrobocie jest o 50% większe niż przed rokiem. Taki wzrost bezrobocia jest efektem kłopotów jednego z zakładów, który radykalnie obniżył zatrudnienie osób będących na etatach w agencjach pracy tymczasowej. Natomiast w powiecie gostynińskim nastąpiła stabilizacja na rynku pracy. W powiecie lubartowskim liczba bezrobotnych zmniejszyła się o trzy osoby i wynosi 5359. W tym samym czasie w powiecie kłodzkim bezrobocie zmalało o 50 osób i jest nadal bardzo wysokie, bowiem wynosi 12 580 osób.
Podane przykłady obrazują, że bezrobocie w różnych powiatach kształtuje się na różnym poziomie. Eksperci twierdzą, że wcześniejsze niż zwykle zahamowanie spadku bezrobocia związane jest między innymi z pogarszaniem się koniunktury gospodarczej. W rezultacie firmy zatrudniające ponad 9 osób przestały tworzyć nowe miejsca pracy. Według danych GUS w lipcu zatrudnienie w przedsiębiorstwach utrzymywało się na tym samym poziomie jak w czerwcu, podczas gdy przed rokiem wzrosło w tym okresie o 14 tysięcy.
Zahamowanie spadku bezrobocia jest także efektem radykalnego obniżenia środków na walkę z nim. W tym roku urzędy pracy otrzymały 3,2 mld zł. – czyli aż o 54% mniej niż w roku poprzednim. Z tego powodu spadła liczba subsydiowanych miejsc pracy i ograniczone zostało wsparcie finansowe dla bezrobotnych, którzy mieli pomysł na własny biznes, lecz brakowało im środków finansowych.
Wszystko to sprawia, że nie sprawdzą się prognozy resortu finansów , który liczy, że w końcu roku stopa bezrobocia spadnie do 10,9 proc. Analizując ostatnie dane GUS należy szacować, że w końcu roku stopa bezrobocia wyniesie 11,5 – 12 proc., a przyjmując wariant najbardziej optymistyczny – 11,4 proc.

Gospodarka polska hamuje coraz bardziej

Wzrost produkcji w lipcu 2011r. wyniósł 1,8%, zamiast 3,5%. Wpływ na wyhamowanie wzrostu produkcji przemysłowej jest związany z mniejszym popytem na nasze wyroby w kraju i za granicą. Ta sytuacja odbije się na rynku pracy jak również na wyhamowaniu tempa wzrostu PKB.
W lipcu 2011r. wzrost produkcji przemysłowej (r/r) odnotowało 19 działów gospodarki, a spadek 15 działów – podał GUS. W ubiegłym miesiącu jak i w kilku poprzednich najlepiej prosperowali wytwórcy metali (18,5%), wyrobów metalowych (15,6%), mebli (15,5%), urządzeń elektrycznych (10,1%), pojazdów samochodowych (8,7%) oraz przyczep i naczep.
Branże o najwyższych spadkach produkcji (r/r w procentach) to: produkcja napojów (-22,4), produkcja komputerów i wyrobów elektronicznych i optycznych (-13,9), wyroby z węgla (-13,0), chemikalia i wyroby chemiczne (-8,7), maszyny i urządzenia (-6,1). Dwie ostatnie branże są ściśle powiązane z eksportem. W sumie w porównaniu z czerwcem produkcja przemysłowa spadła w lipcu o 6%, a z lipcem ubiegłego roku wzrosła 1,8%, pomimo, że ekonomiści spodziewali się wzrostu 3,5%.
Przyczyną niskiego tempa wzrostu produkcji przemysłowej jest spowolnienie dynamiki popytu zewnętrznego do czego przyczyniło się osłabienie tempa wzrostu niemieckiej gospodarki a także pozostałych krajów strefy euro. Oprócz tego spowalnia wzrost w krajach Azji-Japonii, Chinach, Indiach, głównych odbiorców dla strefy euro. Dane statystyczne potwierdzają hamowanie gospodarki. Taki scenariusz realizuje się w całej Europie. To oznacza, że eksport nie rośnie już tak szybko a popyt zewnętrzny został przyhamowany. Nasza gospodarka nadal będzie spowalniała w drugiej połowie roku, a to spowolnienie będzie jeszcze bardziej odczuwalne w przyszłym roku twierdzą ekonomiści..
Przedsiębiorstwa albo już przestały zatrudniać, albo zrobią to w najbliższych miesiącach. To, że jeszcze występował wzrost wynagrodzeń jest wynikiem przeszłej aktywności gospodarczej, ale większość firm już nie planuje podwyżek. To z całą pewnością wpłynie na konsumpcję. Ponadto wysoka inflacja w połączeniu z drożejącymi ratami kredytów hipotecznych powoduje, że Polacy mają coraz mniej wolnych środków. Zaciskanie pasa podsyca też niepewność co do przyszłej sytuacji zawodowej.
Reasumując przedstawione wskaźniki i spostrzeżenia należy stwierdzić, że jeśli spowolnienie wzrostu produkcji przemysłowej utrzyma się w kolejnych miesiącach to oczekiwany spadek bezrobocia w przyszłym roku należy dokładnie przeanalizować.

Model obiegu dochodu i produktu z udziałem rządu

Rola rządu w obiegu dochodów i produktów jest następująca. Rząd powiązany jest ze wszystkimi grupami podmiotów gospodarujących. Z gospodarstw domowych i firm płyną do rządu podatki, czyli przymusowe i bezzwrotne świadczenia pieniężne pobierane na podstawie określonych przepisów prawa.
Otrzmując dochody z podatków, państwo kupuje dobra i usługi publiczne np. drogi, oświetlenie uliczne, szkoły, szpitale i inne instytucje z usług których korzystamy niejako bezpłatnie. Rząd przekazuje także część swoich dochodów na rzecz gospodarstw domowych w postaci wydatków osobowych, takich jak: wynagrodzenie z tytułu wykonywanej pracy np. płace urzędników państwowych, lekarzy, nauczycieli i wydatków transferowych (emerytury, renty chorobowe, zasiłki dla bezrobotnych, zapomogi dla biednych. Wydatki transferowe dotyczą również subwencji (bezzwrotnych pożyczek) udzielanych budżetom lokalnym, przedsiębiorstwom państwowym (np. PKP), lub komunalnym (np. komunikacji miejskiej oraz prywatnym firmom. Celem subwencji jest dofinansowanie niektórych rodzajów produkcji, zwiększenie zdolności eksportowych, ochrona miejsc pracy, poprawa sytuacji gospodarczej.
Wydatki realne rządu dotyczą ponadto zakupu lekarstw dla szpitali, ławek dla szkół, samochodów dla policji itd..
Wielkość i struktura wydatków budżetowych państwa są związane z zakresem i kierunkami jego działalności. Reasumując, wydatki budżetowe państwa można podzielić na takie, które są związane z funkcją obronną i zapewnieniem bezpieczeństwa obywateli (obrona narodowa, wymiar sprawiedliwości, bezpieczeństwo publiczne), związane z realizacją celów społecznych (oświata, kultura, ochrona zdrowia, opieka społeczna), oraz wynikające z realizacji funkcji interwencyjnych w gospodarce (dotacje do finansowania zadań gospodarczych, subwencje).
Prosty model obiegu dochodu i produktu wraz z modelem z udziałem rządu stanowi w ekonomii model obiegu okrężnego.

Prosty model obiegu dochodu i produktu

Funkcjonowanie całej gospodarki opiera się o trzy podstawowe grupy podmiotów, gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa (firmy) i rząd. Spotykają się one na trzech podstawowych rynkach: dóbr i usług konsumpcyjnych, rynku pracy i rynku finansowym. Powiązania między podmiotami gospodarującymi na poszczególnych rodzajach rynków można przeanalizować wykorzystując model obiegu okrężnego dochodów i produktów (dóbr i usług).
Model ekonomiczny stanowi uproszczone odwzorowanie rzeczywistości gospodarczej, zbudowane przy wielu założeniach. Uproszczenie to pozwala uchwycić i wyjaśnić pewne zależności między podmiotami i rynkami.
Model obiegu okrężnego dochodów i produktów przedstawia odbywający się na różnych rynkach przepływ czynników wytwórczych i towarów (dóbr i usług) między podmiotami gospodarującymi w zamian za płatności za nie.
Prosty model obiegu można omówić przy następujących założeniach:
• właścicielami czynników wytwórczych są gospodarstwa domowe,
• rząd nie ingeruje w gospodarkę,
• gospodarka jest gospodarką zamkniętą,, czyli nie ma powiązań z innymi poprzez eksport i import towarów.
W modelu tym gospodarstwa domowe spotykają się z firmami na dwóch rodzajach rynków: rynkach czynników wytwórczych i rynkach dóbr i usług konsumpcyjnych.
Firmy muszą zakupić pracę, ziemię i kapitał, aby wyprodukować dobra i usługi na sprzedaż. Na rynkach czynników wytwórczych (pracy, ziemi i kapitału rzeczowego) spotykają członków gospodarstw domowych, którzy są właścicielami tych czynników, a muszą uzyskiwać dochody, aby kupić dobra i usługi konsumpcyjne. Firmy dysponując ziemią, pracą i kapitałem rzeczowym, wytwarzają towary i przeznaczają je na sprzedaż na rynku dóbr i usług konsumpcyjnych. Za zakupione usługi czynników wytwórczych firmy płacą gospodarstwom domowym, które w ten sposób uzyskują dochody.
Należy podkreślić, że gospodarstwa domowe nie przeznaczają całych swoich dochodów na wydatki konsumpcyjne, ale część także na oszczędności. Oszczędności przekazywane są na rynek finansowy w formie depozytów bankowych lub na zakup akcji czy obligacji, a następnie dzięki jego instytucjom (bankom) stają się dostępne dla firm, pragnących uzyskać kredyty na cele inwestycyjne.

Funkconowanie mechanizmu rynkowego

Podstawowymi elementami rynku są: popyt, podaż i cena. Między tymi elementami zachodzą zależności przyczynowo – skutkowe, określane przez ekonomistów prawami rynku. Podaż, popyt i cena tak wzajemnie na siebie wpływają, aby została osiągnięta równowaga rynkowa. Z ekonomicznego punktu widzenia jest to funkcjonowanie mechanizmu rynkowego.
Mechanizm rynkowy można najprościej objaśnić jako procesy wzajemnego dopasowywania się wielkości popytu i podaży za pomocą ceny, w celu osiągnięcia równowagi rynkowej. Na rynku wolnokonkurencyjnym dochodzi do konfrontacji popytu i podaży. Ilości, które konsumenci kupiliby po różnych cenach są zestawiane z ilościami, które sprzedawcy są gotowi zaoferować po tych cenach. Jest tylko jedyna taka cena, a cenę tę nazywamy ceną równowagi, o rynku natomiast mówimy, że osiągnął równowagę.
Stan równowagi rynkowej nie jest zjawiskiem trwałym. Wtedy mamy do czynienia z nierównowagą rynkową w postaci niedoboru lub nadwyżki. Niedobór występuje wtedy, kiedy wielkość popytu przewyższa wielkość podaży przy cenie poniżej ceny równowagi rynkowej. Nadwyżka jest wtedy, kiedy wielkość podaży przewyższa wielkość popytu przy cenie powyżej ceny równowagi rynkowej. Zjawiska nierównowagi występują okresowo i podlegają regulacjom przez mechanizm rynkowy.
Mechanizm rynkowy, wykorzystując prawo popytu i prawo podaży likwiduje niedobory i nadwyżki. W przypadku niedoboru konkurują ze sobą konsumenci, natomiast w sytuacji nadwyżki konkurują ze sobą sprzedawcy.
W praktyce gospodarczej osiągnięcie równowagi na rynku lub jej dłuższe utrzymanie występuje sporadycznie. Przyczyną są także zmiany po stronie innych czynników (pozacenowych), determinujących popyt i podaż.
Jednak we współczesnej gospodarce rynkowej rząd może ingerować w mechanizm rynkowy poprzez wprowadzanie cen urzędowych (minimalnych i maksymalnych).
Ustalając cenę minimalną – czyli najniższą , po której można zawrzeć transakcję rynkową – rząd chroni grupę producentów, umożliwia opłacalność produkcji i motywuje do zwiększenia wielkości podaży.
Ochronę konsumentów zapewnia ustanowienie ceny maksymalnej, czyli najwyższej ceny sprzedaży danego dobra lub usługi. Taka ingerencja rządu powoduje ograniczenie swobody kształtowania cen, zmniejsza wielkość podaży, zwiększając wielkość popytu.
Z ekonomicznego punktu widzenia ingerencja rządu w procesy rynkowe jest niepożądana, ponieważ wyłącza korzystne działanie mechanizmu rynkowego. Mimo to rząd interweniuje w ramach prowadzonej polityki gospodarczej, aby osiągnąć konkretne cele ekonomiczne i społeczne.

Gospodarstwo domowe jako podmiot gospodarujący

Wstępnie znamy powiązania gospodarstw domowych z innymi podmiotami gospodarującymi (przedsiębiorstwami i rządem) oraz instytucjami finansowymi (bankami i giełdą papierów wartościowych). Wiemy również jakie są źródła i rodzaje dochodów gospodarstw domowych. Głównym celem przedstawionego poniżej materiału jest poszerzenie wiedzy i umiejętności o funkcjonowaniu gospodarstw domowych, których jesteśmy członkami.
Rozważania rozpoczniemy od definicji gospodarstwa domowego. Gospodarstwem domowym nazywamy grupę osób mieszkających razem i wspólnie podejmujących decyzje o sposobie pozyskiwania dochodów i ponoszenia wydatków. Jeżeli te warunki nie są spełnione jednocześnie, to mamy do czynienia z więcej niż jednym gospodarstwem domowym.
Każdy z członków grupy ma własną, indywidualną hierarchię potrzeb, zależną od cech jego osobowości, wieku, wykształcenia, sytuacji zawodowej oraz stopnia zaspokojenia bieżących potrzeb. Grupa oprócz potrzeb indywidualnych posiada potrzeby wspólne takie jak: potrzeba wzajemnego szacunku, miłości a jeżeli jest to rodzina: potrzeba zapewnienia ciągłości rodu, zabezpieczenia przyszłości, zakupu samochodu itp.
Najczęściej spotykane sposoby zaspokojenia różnorodnych potrzeb to:
• wytwarzanie dóbr i usług konsumpcyjnych we własnym zakresie,
• zakup dóbr i usług konsumpcyjnych na rynku,
• wzajemne przebywanie ze sobą, wspólne podejmowanie decyzji.
Podstawowym rodzajem dochodów większości gospodarstw domowych jest płaca (wynagrodzenie) za pracę wykonywaną na rzecz pracodawcy. Dochody ze świadczeń są obok dochodów z pracy najważniejszym źródłem dochodów w Polsce. Obejmują świadczenia emerytalne i rentowe, różnego rodzaju zasiłki oraz świadczenia z pomocy społecznej.
W krajach Unii Europejskiej i w USA poważnym źródłem dochodów są dochody z kapitału. Kapitał w tym znaczeniu to środki pieniężne pochodzące z oszczędności, darowizn lub sprzedaży dóbr z których zamierzamy czerpać zyski. Środki pieniężne zainwestowane w celu ich pomnożenia nazywamy inwestycją kapitałową lub lokatą.
Ponadto członkowie gospodarstw domowych mogą być przedsiębiorcami, to znaczy mogą prowadzić działalność gospodarczą na własny rachunek. Wówczas osiągane zyski stanowią ich dochód.
Gospodarstwa domowe wydatkują dochody na potrzeby bieżące lub przyszłe. Zaspokajaniu potrzeb bieżących służą wydatki konsumpcyjne, potrzeb przyszłych – wydatki inwestycyjne. Na uwagę zasługują wydatki inwestycyjne ponieważ umożliwiają czerpanie korzyści w przyszłości. Decydując się na wydatki inwestycyjne, świadomie ograniczamy bieżącą konsumpcję, aby w przyszłości posiadać większe możliwości realizacji swoich potrzeb. Szczególnym wydatkiem inwestycyjnym jest składka na ubezpieczenia osobowe. Ubezpiecza się w nich życie, zdrowie i zdolność człowieka do pracy.
Wydatki inwestycyjne mogą być stałe np. opłata polisy ubezpieczeniowej, i zmienne np. zakup obligacji skarbowych.

Latwy i szybki sposób na uzyskanie dodatkowych pieniędzy - cała prawda o kredycie odnawialnym

Łatwy i szybki sposób na uzyskanie dodatkowych pieniędzy - cała prawda o kredycie odnawialnym.

Autorem artykułu jest Dorota eM

Kredyt odnawialny staje się coraz bardziej popularny wśród oferty produktowej większości banków. Jest to doskonała alternatywa dla zwykłych kredytów gotówkowych (łatwiejsza i szybsza procedura) oraz idealne rozwiązanie w przypadku, gdy potrzebujemy pilnie większej sumy pieniędzy.

Kredyt odnawialny jest nieodłącznie powiązany z naszym rachunkiem bankowym, dlatego też mamy pełną kontrolę nad jego wykorzystaniem oraz spłatą. Co więcej, posiadanie konta bankowego jest jednym z podstawowych warunków uzyskania kredytu. Bowiem to na podstawie historii rachunku dany bank może określić naszą zdolność kredytową oraz określić wysokość limitu na jaki będziemy mogli się zadłużyć (to akurat zależne jest od dokonywanych przez nas wpływów na konto). Co ciekawe niektóre banki udzielą kredytu odnawialnego zaraz po otwarciu rachunku w ich oddziale lub też po przeniesieniu konta z innego banku.

Sama nazwa kredytu wzięła się od jego głownej cechy i tym samym największej zalety, czyli odnawialności - mamy możliwość wielokrotnego wykorzystania przyznanych przez bank środków, gdyż za każdym razem, gdy wpłacimy określoną kwotę na rachunek, automatycznie nasze zadłużenie wobec banku zmniejsza się i równocześnie możemy ponownie wykorzystać spłaconą kwotę. Dzięki temu przez cały okres umowy możemy tak naprawdę skorzystać z dosyć wysokiej kwoty, czasem kilkakrotnie przewyższającej limit.

Również spłata kredytu odnawialnego jest bardzo opłacalna dla jego posiadacza. Nie ma tutaj mowy o stałych, miesięcznych ratach, jak w przypadku tradycyjnych pożyczek czy też kredytów bankowych. Tak naprawdę sami decydujemy kiedy i w jakiej formie dokonamy spłaty naszego zobowiązania. Ważne jest, aby zrobić to przed zakończeniem umowy, dzięki czemu bank automatycznie przedłuży nam możliwość korzystania z kredytu w koncie przez kolejnych 12 miesięcy. Samo oprocentowanie także jest niższe w porównaniu do innych produktów bankowych. Jest to spowodowane między innymi tym, że bank nalicza nam odsetki wyłącznie od wykorzystanej kwoty.

Warto jest dokładnie przeanalizować ofertę kredytu w koncie dostępną w banku, w którym posiadamy konto osobiste. Nawet jeśli teraz nie potrzebujemy dodatkowej gotówki, to taki kredyt może być dla nas bardzo dobrym zabezpieczeniem na przyszłość. Pamiętajmy, że jeśli nie skorzystamy z dostępnych na naszym rachunku pieniędzy nie zapłacimy żadnych odsetek.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Cechy i zjawiska warunkujące sprawne funkcjonowanie rynku

W gospodarce centralnie sterowanej rynek nie funkcjonował sprawnie. Także we współczesnej gospodarce rynkowej występują zakłócenia w funkcjonowaniu wielu rynków. Aby te zakłócenia nie występowały powinny być spełnione pewne warunki. Do nich należą:
• istnienie własności prywatnej (ustawowo zagwarantowanej przez państwo),
• istnienie konkurencji,
• dostęp do informacji.
Jak wiemy na rynku działają dwie podstawowe grupy podmiotów: kupujący i sprzedający. Jedni chcą kupić a drudzy sprzedać towary. Obie te grupy jednak nie podejmują decyzji pochopnie. Zanim do nich dojdzie rozpoznają rynek. To rynek ma dostarczyć kupującym informacji o dobrach, które mogą ich potrzeby zaspokoić, a więc: jakie dobra są na rynku, czym się charakteryzują, jaką mają wartość użytkową i ile kosztują. Sprzedający natomiast chcą się dowiedzieć jakie są potrzeby klientów, jakie dobra i o jakich właściwościach mogą te potrzeby zaspokoić, ile tych dóbr klienci skłonni są kupić i ile za nie zapłacić. Rynek jest zarazem źródłem informacji o innych sprzedających: jakie dobra sprzedają, po jakich cenach, jakie metody sprzedaży stosują, żeby pozyskać klientów.
Należy podkreślić, że zarówno kupujący jak i sprzedający poszukują informacji na rynku o innych kupujących i sprzedających z uwagi na konkurencję, która jest nierozłącznie związana z rynkiem. Można ją zdefiniować jako proces przedstawiania korzystniejszych ofert. Stosowane są różne metody konkurencji. Możemy wyróżnić:
• konkurencję za pomocą cen,
• konkurencję niecenową.
Konkurencja cenowa między kupującymi polega na oferowaniu wyższej ceny niż oferują inni kupujący. Sprzedający konkurują z innymi sprzedającymi za pomocą obniżek cen, mając na uwadze to, że niższa cena za takie samo dobro skłoni więcej klientów do zakupu dóbr.
Formy konkurencji niecenowej w obu grupach są inne. Między kupującymi mogą być: kolejki (przy niedoborze towarów), upominki dla sprzedawców, znajomości czy listy społeczne. Natomiast wśród sprzedawców przejawiać się mogą w uprzejmej, kompetentnej obsłudze klienta, kolorowym opakowaniu towaru, ładnym wystroju sklepu, ciekawej wystawie sklepowej, warunkach kredytu na zakup towaru itd. Szeroko stosowaną i efektywną metodą konkurencji niecenowej jest reklama.
Konkurencja cenowa i niecelowa wśród kupujących sprawia, że dobra trafiają do tych, którzy potrzebują ich najbardziej. Konkurencja po stronie sprzedawców wpływa na to, że na rynku oferowane są produkty najbardziej pożądane przez klientów, najbardziej zaspokajające ich potrzeby. Bardzo ważne jest również to, że konkurencja wywiera stałą presję na producentów, aby obniżali koszty produkcji bez wpływu na obniżenie jakości dóbr.

Dziedziny i podejścia w ekonomii

Wyróżnia się dwa sposoby analizy gospodarowania wykorzystywane w tej nauce i określa jako dziedziny ekonomii. Pierwsza z nich : mikroekonomia, która koncentruje swoje badania na decyzjach podejmowanych przez poszczególne podmioty gospodarujące takie jak: gospodarstwa domowe, firmy i rząd oraz na poszczególnych rynkach czynników wytwórczych i produktów. Natomiast druga: makroekonomia koncentruje się na funkcjonowaniu gospodarki jako całości. Podstawowymi problemami, których dotyczy analiza makroekonomiczna są: inflacja, czyli utrzymujący się wzrost cen, bezrobocie, wzrost i rozwój gospodarczy.
Ekonomiści stosują dwa sposoby prezentacji efektów swojej pracy. Jedni przedstawiają wyłącznie zdarzenia gospodarcze, prezentują dane empiryczne, budują teorie ekonomiczne, ale niczego nie wartościują. Reprezentują oni podejście pozytywne. Natomiast drudzy jest jeszcze groźna dla gospodarki? Czy państwo powinno stosować wyższe podatki od osób bogatych? Ile powinno wytwarzać się dóbr publicznych, z konsumpcji których nikogo nie można wykluczyć? Przy formułowaniu odpowiedzi na te pytania wchodzą w rachubę głęboko zakorzenione oceny wartościujące czy moralne. Można je rozważać, ale nigdy nie można ich rozstrzygnąć na podstawie samej nauki. Problemy te rozstrzygane są przez wybór opcji politycznej.
Na podstawie przytoczonego materiału możemy zastanawiać się po co nam wiedza z dziedziny ekonomii. Jest wiele ważnych powodów a wszystkie związane są z nami bezpośrednio. Niektóre dotyczą nas jako konsumentów, inne jako obywateli. Jesteśmy członkami społeczeństwa, które ciągle podejmuje decyzje ekonomiczne. Wiedza z dziedziny ekonomii pomaga nam podejmować decyzje racjonalne. Nowoczesna ekonomia jako odrębna nauka powstała w XVII wieku. Wzrosło zapotrzebowanie na ekonomistów. Wtedy Edmund Burke (1729 – 1797) powiedział: „Epoka rycerstwa się skończyła; nadszedł czas na adeptów nauki, ekonomistów i rachmistrzów”. Obecnie ekonomia nazywa się „ królową nauk społecznych – najstarszą ze sztuk, najmłodszą z nauk.”

Podstawowe struktury rynkowe

W rzeczywistości gospodarczej większość rynków dóbr i usług nie spełnia założeń rynku wolnokonkurencyjnego. W związku z tym warto wiedzieć, co się dzieje gdy założenia takie jak: konkurencja, doskonały przepływ informacji czy występowanie wielu małych firm są naruszone. Ekonomiści opracowali klasyfikację i modele rynkowe w celu wyjaśnienia, w jaki sposób rynki konkurencji niedoskonałej, takie jak: monopol, oligopol, czy konkurencja monopolistyczna osiągają wyniki tak różne od oczekiwanych w warunkach konkurencji doskonałej.
Model konkurencji doskonałej W każdym mieście czy miasteczku istnieje rynek, na którym handluje się cebulą, pietruszką, kapustą, jajkami, owocami, mięsem itp. Pani Kowalska chce kupić kapustę – jak najtańszą, jak największe główki i jak najświeższą. Na rynku znajduje się około 20 straganów z warzywami, ale są usytuowane w różnych miejscach. Pani Kowalska po kolei przygląda się kapuście na 10 straganach. Wreszcie zatrzymuje się przy jedenastym i kupuje. Nie ma czasu może się zdarzyć, że klient kupi gorszy i droższy towar, a sprzedający, który zaoferuje lepsze warunki, nie zostanie dostrzeżony. Z taką sytuacją braku pełnej informacji mamy w życiu codziennym stale do czynienia. Ekonomiści często posługują się pojęciem rynku doskonałego (rynku konkurencji doskonałej), czyli takiego gdzie wszyscy sprzedający i kupujący mają równe szanse, doskonale wiedzą o wszystkich ruchach cen i o wartości użytkowej towarów, podejmują natychmiast właściwe decyzje. Sprzedający obniżają ceny, gdy mają problemy ze zbytem, a kupujący zawsze wybierają towary najlepsze i najtańsze
Jednak rynek doskonały to tylko idealny model. Dlatego gospodarka zachowuje się często inaczej niż przewidują ekonomiści. Na przykład ceny nie spadają, choć nikt nie chce kupić towaru.
Rynek doskonały w rzeczywistości gospodarczej nie występuje. Najbliższym jemu „realnym” rynkiem jest rynek wolnokonkurencyjny, czyli taki, w który państwo ingeruje w niewielkim stopniu i ceny kształtują się w sposób swobodny.
Warto jednak poznać podstawowe cechy rynku doskonale konkurencyjnego, aby przekonać się jak dalece większość rynków różni się od jego modelu.
Konkurencja doskonała to rynek, na którym występuje wielu producentów i konsumentów, a oferowane towary są jednorodne, czyli mają bardzo zbliżoną wartość użytkową. Ceny są ustalane między kupującymi i sprzedającymi ponieważ posiadają oni pełną znajomość rynku - przepływ informacji jest doskonały. Konsumenci wiedzą co, za ile i gdzie mogą kupić. Producenci mogą sprzedać wszystko co wytworzą. Ponadto mogą oni łatwo rozpocząć wytwarzanie danych dóbr, istnieje więc swoboda wejścia do danej gałęzi i wyjścia z niej. Taka sytuacja może mieć miejsce na niektórych rynkach produktów rolnych np. lokalnych giełdach warzywno-owocowych, gdzie występuje wielu drobnych producentów–dostawców.
Model pełnego monopolu Pełny monopol jest przykładem rynku niedoskonałego, na którym nie ma żadnej konkurencji. Należy się zastanowić, dlaczego tak znaczny wpływ na funkcjonowanie rynku ma monopolista? Otóż przyczyną są bariery wejścia dla innych producentów wynikające:
• ze znacznej siły ekonomicznej (finansowej),
• z posiadania przez monopolistę patentów, znaku firmowego, praw własności, wyłączności sprzedaży,
• z polityki protekcyjnej państwa z której najczęściej korzystają monopole państwowe.
Jednak przypadki pełnego monopolu są bardzo rzadkie. Zwykle na rynku danego produktu jest przynajmniej kilkanaście lub kilka firm, które ze sobą konkurują. Taką sytuację nazywamy konkurencją monopolistyczną lub oligopolem.
Model konkurencji monopolistycznej Konkurencja doskonała i pełny monopol są skrajnymi przypadkami struktur rynkowych. Konkurencja monopolistyczna jest „ mieszanką” cech konkurencji doskonałej i pełnego monopolu. Konkurencja monopolistyczna to rynek na którym działa wielu producentów i konsumentów. Nie ma barier wejścia, produkt jest niejednorodny (zróżnicowany). Posiada wiele substytutów. Uniemożliwia to dyktowanie cen. Konkurencję monopolistyczną spotyka się w usługach np. transportowych, handlu, na rynkach dóbr konsumpcyjnych np. przemysł spożywczy, odzieżowy. Zwykle pojawia się na rynkach lokalnych, położonych blisko siebie.
Model oligopolu Oligopol to struktura rynku pośrednia między konkurencją monopolistyczną a monopolem. Działa na nim kilka firm. Bariery wejścia są te same jak przy pełnym monopolu a o zachowaniu firm na rynku decyduje ich współzależność. W Polsce taki rynek tworzą dealerzy znanych firm samochodowych. Na rynku oligopolu jest stosowana konkurencja niecenowa. Jednak dominującą cechą takiego rynku jest współzależność firm. Firmy oligopolistyczne mają znaczny wpływ na podaż produktu, np. samochodów średniej klasy a zatem i na cenę rynkową. W oligopolu bardzo często występuje zjawisko przywództwa cenowego firmy dominującej lub firmy o niskich kosztach. W tych warunkach konkurencja ma charakter jakościowy a poszczególne firmy często podejmują próby podporządkowania sobie rynku. Jedną z takich form jest umowa kartelowa W Polsce przykładem oligopolu jest rynek telefonii komórkowej. Mamy tu do czynienia z operatorami, którzy ze sobą konkurują, ale zawierają też między sobą porozumienia i je realizują.

Dotacje na rozpoczęcie działalności gospodarczejDotacje na rozpoczęcie działalności gospodarczej - Dotacja dla informatyka

Dotacje na rozpoczęcie działalności gospodarczej - Dotacja dla informatyka

Autorem artykułu jest Ola Żuławińska

Wiele osób planujących założenie własnej działalności gospodarczej rozważa skorzystanie z działania 6.2 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W ramach tego działania można otrzymać 40 tysięcy złotych na założenie swojej nowej firmy. Trzeba przyznać, że dla większości młodych przedsiębiorców to niebagatelna kwota.

Wiele osób planujących założenie własnej działalności gospodarczej rozważa skorzystanie z działania 6.2 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W ramach tego działania można otrzymać 40 tysięcy złotych na założenie swojej nowej firmy. Trzeba przyznać, że dla większości młodych przedsiębiorców to niebagatelna kwota.

Wokół przyznawania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej narosło sporo mitów – jednym z nich jest przekonanie, ze „informatycy nie dostają dotacji”. Rozprawmy się z tym mitem. Ale, po kolei…

Definicja informatyka

„Informatyk” to wcale nie jeden zawód. W potocznym języku, każdy, kto ma bliższy kontakt z komputerem podpada pod tą etykietkę. Kiedy mówimy o informatyku, możemy mieć na myśli specjalistów z przynajmniej kilku dziedzin – zaczynając od nauczyciela informatyki, poprzez różnorakich administratorów systemów komputerowych w firmach i instytucjach, osoby, które projektują systemy komputerowe i sieci, oraz osoby, które je wykonują. I osoby, które sprzedają i naprawiają sprzęt komputerowy. Nie zapominajmy o programistach i testerach. W tak dużym tłumie giną specjaliści zajmujący się analizą i przetwarzaniem danych.

Czy jednak wśród takiej różnorodności można znaleźć cechy wspólne, które w jakiś sposób mogą przekładać się na możliwość lub chęć pozyskania dotacji? A może po prostu nowopowstałe firmy innych branż są bardziej widoczne?

Spory popyt na pracę

Spory popyt na pracę informatyków może być jednym z czynników zmniejszającym tendencje do zakładania przez nich własnych firm. Zwłaszcza w okresach ożywienia gospodarczego, kiedy stosunkowo łatwo jest otrzymać etat.

Biznesplan

W trakcie pisania biznesplanu mogą pojawić się dwa problemy, skutkujące jego słabszą oceną. Pierwszy to lakoniczność. Wielu przedstawicieli zawodów technicznych ma problem z formułowaniem swoich myśli na piśmie. Wiąże się to też z drugim problemem – założeniem, że każdy wie, czym zajmuje się przedstawiciel danej specjalności i że szybko zrozumie na czym będzie zarabiał. Pomyłka! Większość ludzi nie rozumie jak działa komputer, więc nie wymagajcie od oceniających, żeby sami wiedzieli na czym zarabia człowiek projektujący bazy danych. Biznesplanów nie oceniają specjaliści z branży. Więc specyfikę pracy, zawodu, produktu trzeba oceniającym wyjaśnić „kawa na ławę”.

Kogo widać?

Jeśli otwiera się nowa restauracja, sklep czy zakład fryzjerski – właściciel stara się, żeby jego firma była dobrze widoczna i żeby jak najwięcej potencjalnych klientów ją zauważyło. Przedstawiciele zawodów technicznych na ogół używają innych metod dotarcia do klienta – często opierając się na „marketingu szeptanym” lub działaniach w internecie, więc spora część nowych firm nie musi być aż tak widoczna – co wcale nie znaczy, że takie nie powstają.

Znam przynajmniej kilku informatyków, którzy założyli swoje firmy korzystając z dotacji rozpoczęcie działalności gospodarczej przyznawanych w ramach działania 6.2 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, co jest bezpośrednim dowodem na to, że jednak mogą takie dotacje dostać. Przekrój profesji, których przedstawiciele dostają dotację jest szeroki i różni się w zależności od programu, i preferencji konkretnych oceniających. Czy informatycy mają trudniej? Nie wiem. W każdym przypadku w pozyskanie dotacji trzeba włożyć sporo czasu i wysiłku. Ale jednak jest to szansa dla wielu nowych firm i warto z niej skorzystać.

---

Ola Żuławińska

DotacjaNaStart.pl - działanie 6.2 zostało shakowane

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Formy oszczędzania i inwestowania środków pieniężnych

Wiele różnych instytucji finansowych chciałoby przechowywać oszczędności gospodarstw domowych. W środkach masowego przekazu widzimy reklamy przedstawiające różne sposoby oszczędzania i inwestowania. Reklamy te mogą być dla Ciebie nie zawsze zrozumiałe. Niech Cię to jednak nie zniechęca do oszczędzania i inwestowania. Zanim wybierzesz sposób w jaki będziesz oszczędzać i inwestować, przeanalizuj różne możliwości. Jest ich naprawdę wiele.
Oszczędzanie należy postrzegać jako zamiar zabezpieczenia nadmiaru środków pieniężnych niewykorzystanych na konsumpcję, a jednocześnie czerpania z nich korzyści. Oszczędzanie nie polega na tworzeniu, czegoś nowego tylko na powiększaniu kapitału w przyszłości. W takim działaniu nie ma kreatywności ani ryzyka a jedynie dążenie do uzyskania odsetek. Formę oszczędzania stanowią depozyty bankowe. Za złożenie środków pieniężnych w banku, klientom należą się odsetki, ponieważ bank z tych środków udziela kredytów przedsiębiorstwom oraz gospodarstwom domowym i pobiera z tego tytułu opłaty i oprocentowanie. Oprocentowanie kredytu to przychód banku z którego część zapłaci posiadaczom depozytów. Jest to bezpieczna forma lokowania oszczędności, ale zarobek jest niewielki a do tego opodatkowany.
Inwestowanie - motywy inwestowania są zdecydowanie inne. Lokowanie środków w różnego rodzaju inwestycje ma na celu rozwój a nie tylko osiągany zysk. Dane przedsięwzięcie inwestycyjne ma przynosić zyski, ale jednocześnie zwiększyć wartość jednostki kapitału i procentować doświadczeniem. Podsumowując można stwierdzić, że inwestowanie to działanie aktywne, mające na celu podniesienie wartości kapitału i otwieranie nowych perspektyw obarczone jednak ryzykiem w zależności od skali i formy przedsięwzięcia inwestycyjnego. Istnieje wiele możliwości inwestowania, jednak zanim dokonasz wyboru formy inwestowania należy zastanowić się czy nie pociąga ona za sobą nadmiernego ryzyka.
Formy inwestowania
Do podstawowych form inwestowania należą:
• Obligacje,
• Akcje,
• Jednostki uczestnictwa otwartych funduszy inwestycyjnych: akcyjnych i obligacyjnych.
Większość osób, które zajmują się lub mają zamiar zająć się inwestowaniem prędzej czy później spotyka się ze stwierdzeniem że, „inwestowanie jest sztuką a nie nauką”.

Jak skonstruować skuteczną strategię inwestycyjną na rynku walutowym FOREX cz.I

Jak skonstruować skuteczną strategie inwestycyjną na rynku walutowym FOREX cz. I

Autorem artykułu jest Marcin Labus

Ten artykuł ułatwi Ci postawienie pierwszych kroków na rynku walutowym, czyli zastanowimy się jak dobrze rozpocząć grę na rynku Forex kurs to nie wszystko!

Aby zostać traderem wcale nie musisz zapisywać się na kurs Forex. Na początku wręcz na pewno nie będzie Ci on potrzebny, gdyż w erze Internetu wiele informacji można znaleźć w e-bookach, bądź innych internetowych skarbnicach wiedzy.

Aby odnieść sukces na rynku, musisz ograniczyć wpływ czynników zewnętrznych na swoje działania i decyzje inwestycyjne. Inwestor jest skuteczny tylko wtedy, gdy dokładnie wie jaką pozycję chce przyjąć i jaki model zachowania będzie odpowiedni do danej sytuacji. Nie ma możliwości zastąpienia tego „magicznymi wskaźnikami”, czy też „strategiami intuicyjnymi”, które tak często zachwalane są przez marketingowców oraz osoby organizujące niektóre kursy Forex. Tego typu elementy trudno jest dokładnie przetestować (bywają nieprzewidywalne) oraz charakteryzują się zazwyczaj zbyt dużą podatnością na czynniki zewnętrzne.

Najlepszym wyjściem w takiej sytuacji jest stworzenie systemu transakcyjnego, w którym proces podejmowania decyzji jest kompletnie zautomatyzowany, ponieważ gdy nie mamy ściśle dopracowanej metody działania, jesteśmy skazani na porażkę.

W poniższym artykule udzielę paru rad, które na pewno przydadzą Ci się przy tworzeniu własnego systemu.

Sama strategia inwestycyjna to tylko zbiór zasad, wzorców i modeli zachowań przyporządkowanych do określonych sytuacji. Dopełnieniem, powodującym, iż wszystkie czynniki wiążą się ze sobą, jest inwestor, który wykorzystuje dany system. Wbrew pozorom nie musisz uczestniczyć w wielu skomplikowanych szkoleniach i na nic Ci się zdadzą kursy Forex. Strategia inwestycyjna to podstawa. Dopiero później można poszerzać swoją wiedzę na kursach. Na początku wystarczy jedynie stworzyć prosty system, przetestować go, a następnie działać konsekwentnie i nie odbiegać od jego zasad.

Przed rozpoczęciem budowy swojego systemu transakcyjnego musisz odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania, takie jak:

- Jaki jest Twój horyzont inwestycyjny?

- Jakim kapitałem dysponujesz oraz na jakim poziomie ustawiać zlecenia SL, czyli jaką stratę jesteś w stanie ponieść w jednej transakcji? Nie powinno to być więcej niż 3% kapitału, który przeznaczasz na inwestycję.

Musisz się przygotować na zderzenie z rzeczywistością. Nie obiecuję Ci natychmiastowych zysków, ponieważ nie rozmawiamy tutaj o złotym środku, ani o magicznych wskaźnikach. Nie ma idealnego systemu transakcyjnego, nawet u najlepszych występują straty, a często nawet kilka pod rząd. Straty te, nie mogą doprowadzić do zamknięcia Twojego rachunku brokerskiego, musisz więc wziąć pod uwagę średni drowdown w ramach interwału czasowego, na którym grasz, aby nie doprowadzić do sytuacji, w której przedwcześnie zostaniesz „wyrzucony” z rynku, pomimo tego, że w dalszej perspektywie czasowej rynek pokierował się zgodnie z Twoimi przewidywaniami. Na każdym interwale czasowym zmienność rynku jest inna.

Kolejną sprawą, którą musisz przemyśleć, jest to ile czasu dziennie jesteś w stanie poświęcać grze na rynku. Pamiętaj, że odpowiedzi na te pytania będą fundamentem twojej strategii inwestycyjnej, więc warto określić się realistycznie i w miarę dokładnie, ponieważ system, aby działał poprawnie, będzie wymagał od Ciebie poświęcenia dokładnie takiej ilości czasu. Jeśli dysponujesz niewielką ilością czasu, polecam zastosować tzw. strategię wybiórczej obecności na rynku.

Pamiętaj! Najlepszy kurs Forex dla nowych traderów to osobiste zdobywanie doświadczenia.

---

Następne części znajdziesz na Bogaty Inwestor PL

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Niestabilność w sferze euro

Niestabilność w sferze euro

Autorem artykułu jest kinga wojciechowska

Od kilku miesięcy możemy obserwować drastyczne zmiany w kursach europejskich walut. Dotychczas wspólna waluta europejska budziła zachwyt i entuzjazm zarówno krajów, dla których euro jest walutą narodową, jak i państw Unii Europejskiej chcących przynależeć do strefy euro.

Kryzys finansowy w gospodarce światowej spowodował, że zachwiał się stabilny kurs euro, które z dnia na dzień traciło na wartości. Ekonomiści nie przewidywali jednak, że problemy w gospodarce europejskiej będą miały ciąg dalszy.

Polska, która dążyła do jak najszybszego przystąpienia do rozmów na temat wprowadzenia europejskiej waluty, dziś otwarcie mówi, że trzeba poczekać na ustabilizowanie się sytuacji ekonomicznej w krajach Unii Europejskiej. Także społeczeństwo polskie jest coraz bardziej sceptyczne do wprowadzenia euro w Polsce, widząc negatywne skutki wspólnotowej waluty. Zbliżamy się w tych opiniach do Czechów, którzy są bardzo sceptycznie nastawieni do wspólnotowej waluty.

W ciągu tygodnia głośno było o sytuacji w Grecji. Kraj ten ma obecnie najpotężniejsze kłopoty finansowe, dlatego inne kraje członkowskie postarają się wspomóc finansowo Grecję. Możliwe jest jednak, że niedługo także inne kraje europejskie będą potrzebować także wsparcia finansowego. Hiszpania ma kłopoty z kryzysem na rynku pracy, o czym świat usłyszał w wyniku demonstracji młodych osób w ciągu ostatniego miesiąca. Także Irlandia oraz Portugalia mają kłopoty, w krajach tych obserwuje się znaczące spowolnienie rozwoju gospodarczego, co skutkuje to obniżonym kursem euro.

Czasami pojawiają się głosy o tym, że europejska waluta nie jest tak korzystna dla gospodarki europejskiej. Współodpowiedzialność krajów europejskich i uzależnienie kursu euro od sytuacji gospodarek narodowych wielu krajów sprawia, że w czasie kryzysów finansowych wspólna waluta nie jest już tak korzystna dla Unii Europejskiej. Najbliższe miesiące pokażą, czy Grecji uda się uporać z kryzysem finansowym, jeśli tak, jest szansa na to, że waluta europejska odzyska lepszą formę. Jednak w przypadku następnego kryzysu, sytuacja może się powtórzyć, a wtedy kraje europejskie mogą nie być tak chętne do pomagania najsłabszym krajom członkowskim.

---

http://kursy-walut-kantory.com.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl